ආදරේ හදවතේ අඩියේ මම. මාව තෝරගත්තා. රමියා කෑගහලා කියන්නේ එහෙම. රමියා කියන්නේ කෙට්ටු කළු හීන්දෑරි කොල්ලෙක්. අපිට රමියා ලස්සන වුණාට සමහරුන්ට රමියා කැතට පේන්න පුළුවන්. හැබැයි රමියට තියෙනවා ලස්සන හඬක්. රමියා කියන්නේ ලස්සනට සින්දු කියන කොල්ලෙක්.(Sri Lanka Latest News)
ඇත්තටම ලස්සනට සින්දු කියන රමියා වගේ කොල්ලෝ ඕනෙ තරම් අපේ ගම්වල ඇති. වාසනාවට හෝ අවාසනාවට රමියට පාරක් ලැබුණා. රමියා ඒ පාර දිගේ ආවා.
අද රමියා ඉන්නේ ඒ පාර දිගේ ජීවිතේ දිනපු තැනක. අපි රමියට ආදරෙන් කියන්නේ උඹ ගහපු ගේම ඔය විදියටම පරිස්සමට ගහගෙන යමං. මොකද ගොඩක් වෙලාවට ඔය විදියට ගේමක් ගහපු කොල්ලෝ අතරමඟදී ඒ ගේම අතහැරලා දාලා නන්නත්තාර වෙනවා අපි දැකලා තියෙනවා. රමියා කියන්නේ තරු තරගවලට එන යන තරු තරගවලින් උන්නු ගමන් වීසිවෙන ජීවිතේ බලාපොරොත්තු අතහැරලා දාපු ඩයල් එකක්. හැබැයි අද රමියා ඉන්නේ වෙනමම සීන් එකක. ඒ නිසා දැන් රමියා දිනලා.
සිරස ඇතුළේ රමියට නිදහසේ දිනන්න පුළුවන් පාරක් ලැබුණා. ඒක නිසා රමියට පුළුවන් වුණා තමන්ගෙ හීනෙට යන්න. ඇත්තටම ඕනෙම කෙල්ලෙක්ගෙ කොල්ලෙක්ගෙ හීනයක් තමයි තරුවක් වෙන එක. ඒක එක රැයින් වෙන්න පුළුවන් නම්, එක මොහොතකින් වෙන්න පුළුවන් නම්, ටික දවසකින් වෙන්න පුළුවන් නම් ඒක මරු වැඩක්. අනිත් එක අපේ රටේ ඕනෙ තරම් කලාකාරයෝ ඉන්නවා අපි ආදරේ කරන. ඒ කලාකාරයන්ට ආදරේ කරන්නෙ කීප දෙනයි. ආදරේ කරන්නේ ටිකයි. හැබැයි රමියට එහෙම නෑ. රමියට හැමෝම ආදරේ කරනවා. එක වගේ ආදරේ කරනවා. ඔක්කොගෙම එක වගේ ආදරේ දිනාගන්න පුළුවන් නම් ඒක කොච්චර ලොකු දෙයක්ද? ඒ නිසා රමියා දැන් පොරක්.
‘ජීවිතේ හැමෝටම දෙවැනි අවස්ථාවක් එන්නෙ නෑ. හැබැයි ඒගොල්ලො හැමෝම දෙවැනි අවස්ථාව පිළිගන්නෙ නෑ. එහෙම දෙවැනි අවස්ථාවක් ඇවිල්ලා හරිගිය පුද්ගලයෙක් ඉන්නවද කියලා ඇහුවොත්, ඒ පුද්ගලයට මාව පෙන්නන්න ඕගොල්ලො අනිවාර්යයෙන්ම…’
ඕක තමයි රමියගෙ කතාව.
‘හැබැයි මොන දේ තිබ්බත් ඌ වැල්ලෙ කොල්ලා’ කියලා රමියා තවමත් කටපුරා කියනවා. රමියා, රමියා ගැනම කියන්නෙ මට ලොකු ඇඟක්වත් තිබ්බෙ නෑ කියලා. ඇත්තටම රමියා සිරස වොයිස් තරගයෙ පළමු අදියරේ දී මුලින්ම එළියට විසිවෙනවා. එතැනින් පස්සෙ රමියා ආයෙත් පරණ පුරුදු වැල්ලටම සින්න වෙනවා. වැල්ලට එන සුද්දන්ට ඇහෙන්න සින්දු කියන්න රමියා ආයෙත් හුරුවෙනවා.
‘ඒක තමයි මගෙ ජාත්‍යන්තර වේදිකාව.
මුළු ජාත්‍යන්තරයම බහින්නෙ එතැනට…’
රමියා තවමත් වැල්ලට ආදරේ කරනවා. රමියා දෙවැනි අදියරට සහභාගි වෙනවා. එතැනදී ඔහු ඉස්සරහට යනවා. වේදිකාවෙ ගී කියනවා. සිරසෙන් රමියව ලෝකෙටම පෙන්නනවා. හැබැයි කිරුළ පේන මානෙටම එන රමියට ආයෙමත් සැරයක් නවතින්න වෙනවා.
‘රමියා අද මේ ජාත්‍යන්තර වේදිකාවට සමුදෙනවා’ කියන හඬ ඇහෙනවා.
‘දැන් ඉතින් ගෙදර යන්න ඕනෙ…’
ඒත් රමියා අඬන්නෙ නෑ. රමියා හිනා වෙනවා. සියල්ල අවසන් බව දැන දැනම රමියා හිනා වෙනවා. රමියා වැල්ලට ආපහු යනවා. ඒ අස්සෙ සිරස තව මොකක්ද වෙනසක් කරනවා. ඒකට එයාලා කිව්වේ පස්වැනි විනිසුරු අවස්ථාව කියලා. ඒ හරහා ඉවත් වුණු අයට අවස්ථාවක් ලැබෙනවා. එක ඇමතුමක කොන තියෙන්නෙ වැල්ලෙ. වැල්ලෙ ඉන්නෙ රමියා.
‘ආදරේ හදවතේ අඩියෙන්ම…’ කියලා රමියා තකහනියක් රත්මලානෙ එනවා. එතැනින් ගොළුමඩම හන්දියෙන් බහිනවා. බොරුපන පාරෙන් හැරෙනවා. අඩියට දෙකට එන්නෙ දෙවැනි හරස් පාරට. එතැනින් ස්ටයින් එකට. කොල්ලා ආයෙමත් ගේමට එන්ටර් වෙනවා. ගමනෙ කෙළවර අවසන් දවසෙ සිරසෙන් වැල්ලට ඇහෙන්න කෑගහලා දිනනවා.
‘කිරුළ දිනන්නේ රමියා…’ කියලා. ඔන්න ඔය විදියට රමිෂ් සශිංක සුපිරි තරුවක් වෙනවා. කීප වතාවක්ම වැටිලා නැගිටලා තමන්ගෙ වාරුවෙන් නොවැටෙන්න හිටගන්න රමියට පුළුවන් වෙනවා. ඒක මරු වැඩක්. ලොකු දිනුමක්. හැමෝම රමියගෙ අහිංසකකමට නිරහංකාරකමට ආදරය කරන්න ගන්නවා. රමියා දිනන්නෙ වොයිස් කිරුළ විතරක් නෙමෙයි. රමියා හදවත් දහස් ගානක් දිනනවා. රමියා ‘ද වොයිස්’ හොඳම ගායකයා වගේම රටේ මිනිස්සුන්ගෙ හදවතේ ගායකයා වෙනවා. ඉතින් රමියා සුබ ගමන්. ඉස්සරහටම යමං…
ආදරෙයි හදවතේ පතුලෙන්ම. අපිත් කියනවා.
ජය..!
ජීවන පහන් තිළිණ
