මන්නාරමේ වයඹ දිස්ත්‍රික්කයේ කොළඹ අගනුවර සිට කිලෝමීටර් 300ක් පමණ දුරින් මඩු දේවස්ථානය පිහිටා ඇත. එය කන්‍යා මරියතුමියට කැපකරන ලද දේවස්ථානයක් වන අතර එය විශේෂයෙන් දේශයේ කතෝලිකයන්ගේ ගෞරවයට පාත්‍ර වේ.
එය කැලෑ දේවාලයකි. උත්සව කාලය නොවන විට බැතිමතුන් අඩුවෙන් එහි පැමිණේ. සෑම වසරකම මෙම පල්ලිය සංවිධාන කරන උත්සව සමයන් තුනක් නිරීක්ෂණය කරනු ලැබේ. ඒවා ජූලි, සැප්තැම්බර් සහ ඔක්තෝබර් මාසවලදී පැවැත්වේ. මඩු දේවස්ථානය පිහිටි මන්නාරම ශුෂ්ක දේශයක් වූවද ජනප්‍රවාදවලින් ඉතා පොහොසත්ය. විජය කුමාරයා මෙහි ගොඩබසින විට වෙරළ ස්පර්ශ කළ අතේ තඹ ආලේපනය දැක මේ බිමට ‘තම්බපණ්ණි’ යැයි කීවේය. රාමායනයට අනුව, වඳුරන්ගේ මිත්‍රයා වන හනුමාන් සහ රාම කුමරු සීතා සොයා පැමිණි විට ලංකාවට ගොඩබැස්සේ මෙම ස්ථානයටය. ආදම් සහ ඊව් මිහිදන් කර ඇති බවට විශ්වාස කෙරෙන ස්ථානයක මුස්ලිම් සිද්ධස්ථානයක් පවතී.
මන්නාරම දිවයිනේ පැරණිතම මුහුදු වරායක් ලෙසද සැලකේ. අතීත යුගවල එය හැඳින්වූයේ මහාතිත්ත යනුවෙනි. පෘතුගීසීහු ද මෙහි බළකොටුවක් ඉදිකළහ. හින්දු කෝවිල වන තිරුකේතේස්වර්ම්, ආදම් සහ ඊව් මිහිදන් කළ මුස්ලිම් සිද්ධස්ථානය සහ මඩු දේවස්ථානය තිබීම මෙම ප්‍රදේශය නැරඹීම සුවිශේෂ වේ.
උත්සව සමයේදී දහස් ගණන් බැතිමතුන් අසල කැලෑවේ කඳවුරු බැඳගනී. ප්‍රදේශයේ ජනතාව සමග අන්තර් ක්‍රියා කිරීම වැදගත් කරුණකි. වසර 30ක පමණ යුද සමයකට පසු මෙම ප්‍රදේශය නැවත වරක් සංචාරකයන් සඳහා විවෘත වී ඇත. හනුමාන්ගේ හමුදාව ලංකාවට ගොඩබට බව කියන පුරාවෘත්තය, ආදම්ගේ පාලම සහ පාරාදීසයෙන් පිටුවහල් කරන ලද ආදම් සහ ඊව් ද ලංකාවට ගොඩ වූ බව ජනප්‍රවාදයේ කියවෙන ස්ථාන සියල්ලම මේ ආසන්න ස්ථානවල පිහිටා ඇත. තවද දකුණු ලක්ෂ්‍යයේ බටහිර දෙසින් අතහැර දැමූ ආලෝක නිවසක් සහිත ගල්පර දාමයකි.
මඩු අප ස්වාමි දූගේ සිද්ධස්ථානය ශ්‍රී ලංකාවේ මන්නාරම දිස්ත්‍රික්කයේ පිහිටි රෝමානු කතෝලික මරියා දේවස්ථානයකි. වසර 400කට අධික ඉතිහාසයකට හිමිකම් කියන මෙම සිද්ධස්ථානය ශ්‍රී ලාංකික කතෝලිකයන්ගේ වන්දනා සහ නමස්කාර මධ්‍යස්ථානයක් ලෙස ක්‍රියා කරයි. 16 වැනි සියවසට පෙර ශ්‍රී ලංකාවේ ක්‍රිස්තියානි ධර්මය ප්‍රසිද්ධ වී නොතිබුණද, සමහර දේශීය සම්ප්‍රදායන් පවසන්නේ ශාන්ත තෝමස් අපොස්තුළු දිවයිනේ ක්‍රියාකාරීව සිටි බවයි. ඉන්දියාවේ සිට පැමිණි පෘතුගීසි මිෂනාරිවරුන්, විශේෂයෙන් ශාන්ත ෆ්‍රැන්සිස් සේවියර්ගේ අධිකාරිය යටතේ ශ්‍රී ලංකාවේ උතුරු අර්ධද්වීපයෙන් සමන්විත යාපනය රාජධානියට රෝමානු කතෝලික ධර්මය ගෙන ආ බව දන්නා කරුණකි. පිරිමින්, කාන්තාවන් සහ ළමුන් 600කට අධික පිරිසක් ඇදහිල්ල වැලඳගත් අතර ඔවුන්ගෙන් වැඩි දෙනෙක් යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ කෙරෙහි ඔවුන්ගේ ඇදහිල්ල ලෙයින් මුද්‍රා තැබූ අතර නව ආගමට හරවා ගත් පිරිස සමූල ඝාතනය කරන ලද්දේ යාපනයේ රජු වූ සංකිලිගේ අණ පරිදිය. මන්නාරමේ සහ ඒ අවට ප්‍රදේශයේ රෝපණය කළ නව ආගම මියගියේ නැත. 1583 දී පල්ලි 26ක් සමග කිතුනුවන් සංඛ්‍යාව 43,000ක් පමණ වූ බව කියනු ලැබේ. මෙයින් එක් දේවස්ථානයක් මන්නාරමේ සිට සැතපුම් හයක් පමණ දුරින් පිහිටි මාන්තෙයි නම් ගම්මානයේ පිහිටා ඇත. මෙම දේවස්ථානය මඩු අප ස්වාමි දූගේ ප්‍රතිමාවේ මුල් නිවහන වූ අතර එය එකල හැඳින්වූයේ යහපත් සෞඛ්‍යයේ අප ස්වාමි දූ ලෙසිනි.
ලන්දේසීන් විසින් දිවයින අත්පත් කරගැනීමත් සමග කතෝලිකයන්ට එරෙහිව කුරිරු හිංසා පීඩා යුගයක් විවෘත වූ අතර මාන්තෙහි අප ස්වාමි දූගේ ප්‍රතිමාව ආරක්ෂිත තෝතැන්නකට ඉවත් කිරීමේ යෝග්‍යතාව බැරෑරුම් ලෙස සලකා බැලීමට මාන්තෙහි ඇදහිලිවන්තයන්ට බල කෙරිණි. ඔවුන්ට අධ්‍යාත්මික සහයෝගයක් හෝ ශක්තියක් ලබාදීමට පූජකයන් සිටියේ නැත. ජනතාවගේ කැමැත්ත ඇතිව 1670 දී මාන්තෙයි අප ස්වාමි දූගේ ප්‍රතිමාව සමග උඩරටට සංක්‍රමණය වූ බැතිමතුන්ගේ ප්‍රතිමාව අපකීර්තියෙන් බේරාගැනීමටත් ඔවුන් හිංසා පීඩාවලින් බේරාගැනීමටත් අපේක්ෂා කළහ. දෙව්ලොව මාතාවගේ ආරක්‍ෂාව යටතේ මේ පුංචි සමාගම වන්නියේ ඝන වනයේ එහෙ මෙහෙ සැරිසැරුවේ සතුරාට බියෙනි. දිව්‍යමය ප්‍රතිපදාවෙන් මඟ පෙන්වූ ඔවුහු උඩරට රජුට අයත් රේගු මන්දිරයක් තිබූ රාජකීය රාමේෂ්වරම්-මහනුවර මාර්ගයේ පැරණි වැවක් අසල පිහිටි ගම්මානයකට ළඟා වූහ. ගම්මානය මරුතමඩු නම් විය. එහිදී මාන්තායි කතෝලිකයන් කතෝලික ධර්මයේ බීජය රෝපණය කළහ. මරුතමඩුහි සන්සුන් හා සන්සුන් වාතාවරණය තුළ අප ස්වාමි දූගේ රැකවරණය යටතේ බීජය වර්ධනය වූ අතර යාපනය පට්ටනම් පුරා හිංසා පීඩා පැතිර ගියේය.
ඒ කාලයේදීම යාපනය අර්ධද්වීපයෙන් මඩු වාට්ටු සඳහා තවත් ව්‍යාපාරයක් ඇති විය. ලන්දේසි පීඩා වළක්වා ගැනීම සඳහා කතෝලිකයන් 700ක් පමණ පුනරීන් වෙත ගොස් වන්නියේ රැකවරණය පතා ඇත. කනස්සල්ලෙන් හා බියෙන් දින ගණනාවක් ඉබාගාතේ ගිය ඔවුන් ද හාස්කමකින් මෙන් මරුතමඩු වෙත ගෙන ගියහ. සිල්වන් වටපිටාව අතර මොනතරම් ප්‍රීතිමත් රැස්වීමක්ද අලුතින් පැමිණි හෙලේනා නම් කතෝලිකයන් අතර, ඇයගේ දැඩි භක්තිවන්තකම සහ සංවර්ධිත ජීවිතය ඇය වෙනුවෙන් ‘සැන්ටා ලීනා’ එනම් ශාන්ත හෙලේනා යන පදවිය දිනා ගත්තාය. කාලයාගේ ඇවෑමෙන් ඇය මඩු රේගුව භාර නිලධාරියා සමග විවාහ වූ අතර මඩු අප ස්වාමි දූට කැප වූ පළමු කුඩා පල්ලිය ඉදිකරන ලද්දේ මෙම පින්වන්ත කාන්තාව විසිනි. මෙම සද්ක්‍රියාව සඳහා කිතුනුවන් ඇයගේ මතකය අමරණීය කර ඇත්තේ අද දක්වාම ශුද්ධ වූ අභයභූමියේ නාමයෙන් එකක් ලෙස පවතින ‘සිලේන-මරුත-මඩු’ ලෙසිනි. මඩු අප ස්වාමි දූගේ සිල්වන් සිද්ධස්ථානයේ සිට ඇයගේ දරුවන්ට අධ්‍යාත්මික සහ ලෞකික අනුග්‍රහය නොමසුරුව ලබාදුන්නාය. අලුතින් ආගමට හැරුණු කිතුනුවන් යාපනයේ රජු සහ ලන්දේසීන් යන දෙඅංශයෙන්ම හිංසා පීඩාවලට ලක්විය. මෙම කාලය තුළ කතෝලිකයෝ මාන්තායිහි දේවස්ථානයක් පිහිටුවීමට නැවත එකතු වී යහපත් සෞඛ්‍යයේ අප ස්වාමි දූගේ ප්‍රතිමාවක් සිද්ධස්ථානයක ස්ථාපනය කළහ. 1670 දී ලන්දේසි ආක්‍රමණය සහ කතෝලික පල්ලියට එල්ල වූ පීඩාවන් නිසා කතෝලික පවුල් 20ක් මන්තායි ප්‍රදේශයෙන් පලාගිය අතර එම දේවස්ථානයේ මරියාගේ ප්‍රතිමාවද සමග මඩුහි ආරක්ෂිත ප්‍රදේශයකට පලාගියහ. ඒ කාලයේදීම තවත් කතෝලිකයන් 700ක් යාපනය අර්ධද්වීපයේ සිට වන්නි වනාන්තරවලට සංක්‍රමණය විය. මෙම ජන කොටස් දෙක මඩු ප්‍රදේශයේදී හමුවූ අවස්ථාවේදී එම ප්‍රතිමාව සහිත නව සිද්ධස්ථානයක් ස්ථාපිත කළහ.
භාග්‍යවත් ජෝසප් වාස් වැනි මිෂනාරිවරුන් විසින් කතෝලික ඇදහිල්ල පුනර්ජීවනය කිරීමත් සමග කථික පූජකවරු 17 වැනි සියවසේ අගභාගයේදී කුඩා සිද්ධස්ථානය පුළුල් කළහ. බි්‍රතාන්‍යයන් දිවයිනට පැමිණීමත් සමග පීඩා නතර වූ නමුත් කතෝලිකයන් සංඛ්‍යාව කුඩා වූ අතර 1796 දී සාමාජිකයන් 50,000ක් පමණි. එවැනි කුඩා ප්‍රජාවක් සමග මඩු සිද්ධස්ථානය රට පුරා සිටින වන්දනාකරුවන් ආකර්ෂණය කර ගැනීමට පටන් ගත්තේය. 1773දී උපමහාද්වීපයේ ආරම්භ වූ ජේසු නිකායික අධිකාරිය හිරවීම ගැටලුවක් ලෙස ගොඩනැගුණු අතර අවසානයේ 1834 වන විට මඩුහි සභාව මර්දනය කරන ලදී. නව දේවස්ථානය ගොඩනැගීම 1872දී බිෂොප් බොන්ජියන් විසින් ආරම්භ කරන ලද අතර ඔහුගේ අනුප්‍රාප්තිකයන් මුහුණත, ඉඩකඩ සහිත ප්‍රෙස්බිටරිය, භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ විවේක දේවස්ථානය සහ ලුර්දු අප ස්වාමිදූගේ ග්‍රෝටෝව ඉදිකළහ. 1920 දී මඩු අප ස්වාමි දූට විශේෂ භක්තියක් දැක්වූ බ්‍රෝල්ට් බිෂොප්තුමා, මඩු අප ස්වාමි දූගේ ප්‍රතිමාවේ ඓතිහාසික අභිෂේක කිරීම සඳහා පාප්වහන්සේගේ අනුමැතිය ලබාගත්තේය. බ්‍රෝල්ට් බිෂොප් පූජකවරුන් සහ ගිහියන් සමග වතිකානු පරිච්ඡේදය වෙත පෙත්සමක් ඉදිරිපත් කර තිබුණේ එස්සී ඔෆ් ප්‍රචාරකාධිපති කාදිනල් වැන් රොසාම් අපෝස්තලික නියෝජිත කාදිනල් වැන් රොසාම් හරහා වන අතර ඔහු පෞද්ගලිකව එම ඉල්ලීම ශුද්ධෝත්තම පියතුමා වෙත ඉදිරිපත් කළ අතර 1921 අප්‍රේල් 07 වැනි දින ඔහුගේ ප්‍රේක්ෂකාගාරයේදී මෙම අනුග්‍රහය ලබාදෙන ලදී. අප ස්වාමි දූගේ රාජාභිෂේකය 1924 දී XI පියුස් පාප්තුමාගේ නාමයෙන් පැමිණි පාප් ලෙගේට් විසින් එය නිල වශයෙන් ඔටුනු පලඳවන ලදී.
මඩු අප ස්වාමි දූගේ ප්‍රතිමාව 1948, 1974 සහ 2001 වසරවලදී තෙවරක් ශ්‍රී ලංකාවේ දේවස්ථාන වෙත පෙරහැර සඳහා රැගෙන ගොස් ඇත. දෙවැන්න ශ්‍රී ලංකාවේ කතෝලිකයන්ට සාමය සහ අවසානය සඳහා යාඥා කිරීමට දිරිගැන්වීමේ අධ්‍යාත්මික ප්‍රයත්නයක් වශයෙනි. සිවිල් යුද්ධය වර්ෂ 1870 දී නව රදගුරුතුමා වාර්ෂික උත්සවයක් ජූලි 02 වැනි දින සැමරීමට කටයුතු කළේය. නමුත් මෑත වසරවල වසර අගභාගයේ පැවැත්වෙන උත්සවයට විශාලතම සෙනඟ ඇදී එන්නේ එය නිර්මල කන්‍යා මරියතුමිය ස්වර්ගයට පත්කිරීමේ දිනය සමරන කතෝලිකයන්ට වඩාත්ම පූජනීය දිනයක් වන නිසාත්, පාසල් නිවාඩු කාලය මුළු පවුලටම සංචාරය කිරීමට පහසුකම් සලසන නිසාත්ය.
විදුනි බස්නායක
